kulma

kulma (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. lokówka

(1.2) środ. techn. lutownica

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kulma	kulmy
dopełniacz	kulmy	kulem / kulm
celownik	kulmě	kulmám
biernik	kulmu	kulmy
wołacz	kulmo	kulmy
miejscownik	kulmě	kulmách
narzędnik	kulmou	kulmami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kulma (język fiński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kąt, zakątek

(1.2) róg, węgieł

(1.3) mat. kąt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: