kucha

kucha (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) infant. błąd popełniony w zabawie, grze dziecięcej

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od kuch

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kucha	kuchy
dopełniacz	kuchy	kuch
celownik	kusze	kuchom
biernik	kuchę	kuchy
narzędnik	kuchą	kuchami
miejscownik	kusze	kuchach
wołacz	kucho	kuchy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skucha

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skucha ż, skuszenie n

czas. skusić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

kucha (język suahili)

kucha (1.1)

makucha (1.2)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, klasa 5/6

(1.1) anat. paznokieć

(1.2) zool. pazur

rzeczownik, liczba mnoga, klasa 10

(2.1) lm od: ukucha

odmiana:

(1.1-2) lp kucha; lm makucha

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: