kruchuteńki

kruchuteńki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkruxuˈtɛ̃ɲci], AS: [kruχutẽńḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. zdrobn. od: kruchy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kruchuteńki		kruchuteńka	kruchuteńkie	kruchuteńcy	kruchuteńkie
dopełniacz	kruchuteńkiego		kruchuteńkiej	kruchuteńkiego	kruchuteńkich
celownik	kruchuteńkiemu		kruchuteńkiej	kruchuteńkiemu	kruchuteńkim
biernik	kruchuteńkiego	kruchuteńki	kruchuteńką	kruchuteńkie	kruchuteńkich	kruchuteńkie
narzędnik	kruchuteńkim		kruchuteńką	kruchuteńkim	kruchuteńkimi
miejscownik	kruchuteńkim		kruchuteńkiej	kruchuteńkim	kruchuteńkich
wołacz	kruchuteńki		kruchuteńka	kruchuteńkie	kruchuteńcy	kruchuteńkie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kruchość ż

przym. kruchy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: