kruchość (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co kruche i łamliwe
(1.2) cecha tego, co kruche, delikatne, słabe i wątłe
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
(1.1-2) kruchość + D.
kolokacje:
(1.1) kruchość kości / metalu / ciasta
(1.2) kruchość szczęścia / miłości / życia
synonimy:
(1.2) nietrwałość
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) delikatność
hiponimy:
(1.1) łamliwość, chrupkość
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kruszywo n, kruszonka ż, kruszarka ż, kruszyna ż, kruszynka ż, kruszec m, skrucha ż, kruszenie n, skruszenie n, pokruszenie n
czas. kruszyć ndk., skruszyć dk., pokruszyć dk.
przym. kruchy, kruchutki, kruchuteńki, kruchusieńki, skruszony, kruszcowy
przysł. krucho, kruchutko, kruchuteńko, kruchusieńko
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. kruchy + -ość
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kruchość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Hasło „kruchość” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.