kondensat
kondensat (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [kɔ̃nˈdɛ̃w̃sat], AS: [kõndẽũ̯sat], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) produkt kondensacji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kondensat kondensaty dopełniacz kondensatu[1] kondensatów celownik kondensatowi kondensatom biernik kondensat kondensaty narzędnik kondensatem kondensatami miejscownik kondensacie kondensatach wołacz kondensacie kondensaty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kondensacja ż, kondensowanie n, kondensator m, kondensatorek m
- czas. kondensować ndk.
- przym. kondensacyjny, kondensatorowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. condensatus[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
kondensat (język szwedzki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1) ett kondensat, kondensatet, kondensat, kondensaten
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. kondensera
- rzecz. kondensation, kondensering, kondensator
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „kondensat” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.
