koncelebrans

koncelebrans (język polski)

celebrans i koncelebransi (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) prezbiter nie będący głównym celebransem podczas sprawowania eucharystii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koncelebrans	koncelebransi
dopełniacz	koncelebransa	koncelebransów
celownik	koncelebransowi	koncelebransom
biernik	koncelebransa	koncelebransów
narzędnik	koncelebransem	koncelebransami
miejscownik	koncelebransie	koncelebransach
wołacz	koncelebransie	koncelebransi

przykłady:

(1.1) W Wielki Czwartek koncelebransi wyszli do ołtarza w czerwonych stułach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) koncelebrant

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) prezbiter

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koncelebracja ż, koncelebrowanie n, koncelebrant m, koncelebra ż

czas. koncelebrować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kon- + celebrans

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) concelebrante m

źródła: