jęknąć (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. jęczeć)

(1.1) aspekt dokonany od: jęczeć
odmiana:
(1.1) koniugacja Va
przykłady:
(1.1) Kiedy ja nie potrafię dać w łapęjęknąłem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jęk mrz, jękliwość ż, jęczenie n, jęknięcie n, najęczenie n, odjęknięcie n, pojęczenie n, pojękiwanie n, przejęczenie n, rozjęczenie n, wyjęczenie n, wyjękiwanie n, wyjęknięcie n, zajęczenie n
czas. jęczeć ndk., najęczeć dk., odjęknąć dk., pojęczeć dk., pojękiwać ndk., przejęczeć dk., rozjęczeć dk., wyjęczeć dk., wyjękiwać ndk., wyjęknąć dk., zajęczeć dk.
przym. jęczący, jękliwy
przysł. jęcząco, jękliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: jęczeć
źródła:
  1. Jerzy Stawiński, Piszczyk, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.