hinduski

hinduski (język polski)

wymowa:

IPA: [xʲĩnˈdusʲci], AS: [χʹĩndusʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pochodzący z Indii, dotyczący Indii lub Hindusów

(1.2) rel. związany z hinduizmem

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) D. zob. hinduska

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	hinduski		hinduska	hinduskie	hinduscy	hinduskie
dopełniacz	hinduskiego		hinduskiej	hinduskiego	hinduskich
celownik	hinduskiemu		hinduskiej	hinduskiemu	hinduskim
biernik	hinduskiego	hinduski	hinduską	hinduskie	hinduskich	hinduskie
narzędnik	hinduskim		hinduską	hinduskim	hinduskimi
miejscownik	hinduskim		hinduskiej	hinduskim	hinduskich
wołacz	hinduski		hinduska	hinduskie	hinduscy	hinduskie

przykłady:

(1.1) Oto hinduska księżniczka!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) hinduistyczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Indus mos/mrz, Indie nmos, Hindus m, hindus m, hinduista m, Hinduska ż, hinduska ż, hinduistka ż, hinduizm m, Indyk mrz, Hindustan m

przym. hinduistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Przymiotniki „indyjski” i „hinduski” nie mają tożsamego znaczenia.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Indian, Hindu; (1.2) Hindu
• białoruski: (1.1) індыйскі; (1.2) індускі, індуісцкі
• bułgarski: (1.2) индуски
• czeski: (1.1) indický
• farerski: (1.1) indiskur
• hindi: (1.1) हिन्दू (hindū)
• interlingua: (1.1) indian
• nepalski: (1.1) हिन्दू (hindū)
• niemiecki: (1.1) indisch; (1.2) hinduistisch
• rosyjski: (1.1) индийский; (1.2) индуистский
• slovio: (1.1) Indju (Индйу)
• ukraiński: (1.1) інді́йський

źródła: