hetycki

hetycki (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) staroż. dotyczący Hetytów, ludu, który około XVII wieku p.n.e. stworzył potężne państwo z centrum w Hattusa w Anatolii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich; zob. też Język hetycki w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	hetycki		hetycka	hetyckie	hetyccy	hetyckie
dopełniacz	hetyckiego		hetyckiej	hetyckiego	hetyckich
celownik	hetyckiemu		hetyckiej	hetyckiemu	hetyckim
biernik	hetyckiego	hetycki	hetycką	hetyckie	hetyckich	hetyckie
narzędnik	hetyckim		hetycką	hetyckim	hetyckimi
miejscownik	hetyckim		hetyckiej	hetyckim	hetyckich
wołacz	hetycki		hetycka	hetyckie	hetyccy	hetyckie

przykłady:

(1.1) Syria była wielkim węzłem komunikacyjnym. To tutaj spotykały się wszystkie drogi, to tutaj stykały się pierwiastki greckie, hetyckie, huryckie, mezopotamskie i egipskie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) nesycki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hetyckość ż, Hetyta mos, Hetytka ż

przysł. hetycko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Hittite; (2.1) Hittite
• arabski: (1.1) حيثية (2.1) ;حيثي ż
• baskijski: (2.1) hititera
• białoruski: (1.1) хецкі; (2.1) хецкая ż
• francuski: (1.1) hittite; (2.1) hittite
• hiszpański: (1.1) hitita
• niemiecki: (1.1) hethitisch; (2.1) Hethitisch n
• rosyjski: (1.1) хеттский; (2.1) хеттский язык m
• słowacki: (1.1) chetitský; (2.1) chetitčina ż
• włoski: (1.1) ittita

źródła: