gryn

gryn (język duński)

gryn (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈgryˀn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) spoż. kasza

(1.2) pot. pieniądze

odmiana:

(1.1) et gryn, grynet, gryn, grynene

przykłady:

(1.1) Er suppen for tynd, kan den altid jævnes med gryn. → Jeśli zupa jest zbyt rzadka, zawsze można ją zagęścić kaszą.

składnia:

kolokacje:

(1.1) havregryn → płatki owsiane • bogvedegryn → kasza gryczana

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) korn

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. grynet

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. grjón

uwagi:

źródła:

gryn (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) spoż. kasza

(1.2) ziarno

odmiana:

(1.1-2) ett gryn, grynet, gryn, grynen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) havregryn • havregrynsgröt • risgryn • risgrynsgröt • risgrynspudding

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. grynig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: