gekon turecki

gekon turecki (język polski)

gekon turecki (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) herp. Hemidactylus turcicus, gatunek jaszczurki z rodziny gekonowatych; zob. też gekon turecki w Wikipedii

(1.2) herp. jaszczurka z gatunku gekonów tureckich (1.1)

odmiana:

(1.1-2) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gekon turecki	gekony tureckie
dopełniacz	gekona tureckiego	gekonów tureckich
celownik	gekonowi tureckiemu	gekonom tureckim
biernik	gekona tureckiego	gekony tureckie
narzędnik	gekonem tureckim	gekonami tureckimi
miejscownik	gekonie turecki	gekonach tureckich
wołacz	gekonie turecki	gekony tureckie

przykłady:

(1.1) Ubarwienie gekona tureckiego jest zmienne, zależy od środowiska i nastroju zwierzęcia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gekon

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) gatunek

(1.2) jaszczurka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Płazy i gady

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Mediterranean house gecko, Turkish gecko
• włoski: (1.1) geco verrucoso m

źródła: