fioraio

fioraio (język włoski)

fioraio (1.1)

wymowa:

IPA: /fjo.ˈra.jo/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hand. kwiaciarz, sprzedawca kwiatów

(1.2) roln. kwiaciarz, hodowca kwiatów

odmiana:

(1.1-2) lp fioraio; lm fiorai

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) negozio del fioraio → kwiaciarnia

synonimy:

(1.1) fiorista

(1.2) fiorista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. floricoltura ż, fioraia ż, fiorame m, fiore m, fiorellino m, fioreria ż, fioretta ż, fiorettatura ż, fiorettista m ż, fioretto m, fioriera ż, fiorile m, fiorino m, fiorista m ż, fiorita ż, fioritura ż, fiorone m, fiorume m, infioramento m, infiorata ż, infiorazione ż, infiorescenza ż, infiorettatura ż, sfioramento m, sfioratore m, sfioratura ż, sfiorettatura ż, sfioritura ż

czas. fiorare, fiorettare, fiorire, infiorare, infiorarsi, infiorettare, sfiorare, sfiorettare, sfiorire

przym. fiorale, fiorato, fiorente, fiorile, fiorito, fioronato, infiorescenziale, sfiorito

przysł. fiorentemente, fioritamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. fiore + -aio

uwagi:

(1.1-2) zobacz też: Indeks:Włoski - Zawody

źródła: