fiorone (język włoski) edytuj

 
fiorone (1.2)
wymowa:
IPA/fjo.ˈro.ne/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. pierwszy owoc figowca
(1.2) archit. kwiaton
odmiana:
(1.1-2) lp fiorone; lm fioroni
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ficofiore
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fioraia ż, fioraio m, fiorame m, fiore m, fiorellino m, fioreria ż, fioretta ż, fiorettatura ż, fiorettista m ż, fioretto m, fioriera ż, fiorile m, fiorino m, fiorista m ż, fiorita ż, fioritura ż, fiorume m, infioramento m, infiorata ż, infiorazione ż, infiorescenza ż, infiorettatura ż, sfioramento m, sfioratore m, sfioratura ż, sfiorettatura ż, sfioritura ż
czas. fiorare, fiorettare, fiorire, infiorare, infiorarsi, infiorettare, sfiorare, sfiorettare, sfiorire
przym. fiorale, fiorato, fiorente, fiorile, fiorito, fioronato, infiorescenziale, sfiorito
przysł. fiorentemente, fioritamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
zgrub. od wł. fiore + -one
uwagi:
źródła: