fingo (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) tworzyć, kształtować[1]
(1.2) myśleć, przedstawiać[1]
odmiana:
(1.1-2) fingō, fingere, finxī, fictum (koniugacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. figlinus, fictus, fictilis
rzecz. fictoria ż, fictor m, fictile n, fictus m, fictura ż, fictum n, figulus m, fictio ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „fingo” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 261.

fingo (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) daw. liczba mnoga czasu przeszłego (preteritum) od ; dostali
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Obecna forma: fick
źródła: