fictio (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tworzenie, kształtowanie
(1.2) zmyślenie, obłuda, ułuda, udawanie
(1.3) podstęp, oszukaństwo
(1.4) fikcja
odmiana:
(1) fictio, ~onis (deklinacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. fingo
rzecz. figulus m, fictus m, fictum n, fictura ż
przysł. ficte
przym. fictus, figlinus
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. fingo + -tio; źródłosłów dla afr. fiksie, ang. fiction, ast. ficción, czes. fikce, duń. fiktion, fiń. fiktio, franc. fiction, galic. ficción, hiszp. ficción, niderl. fictie, irl. ficsean, jap. フィクション, katal. ficció, luksemburski Fiktioun, niem. Fiktion, norw. fiksjon, pol. fikcja, port. ficção, ros. фикция, rum. ficțiune, słc. fikcia, słń. fikcija, szw. fiktion, węg. fikció, wł. finzione
uwagi:
źródła: