fenomenologia

fenomenologia (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filoz. kierunek filozoficzny, polegający na opisie i oglądzie tego, co bezpośrednio jest dane; zob. też fenomenologia w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fenomenolog mos

przym. fenomenologiczny

przysł. fenomenologicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. fenomen + -o- + -logia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) phenomenology
• baskijski: (1.1) fenomenologia
• bułgarski: (1.1) феноменология ż
• rosyjski: (1.1) феноменология ż
• węgierski: (1.1) fenomenológia
• włoski: (1.1) fenomenologia ż

źródła:

fenomenologia (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) filoz. fenomenologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. fenomenologiko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fenomenologia (język włoski)

wymowa:

IPA: /fe.no.me.no.lo.'ʤi.a/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filoz. fenomenologia

(1.2) praw. symptomatologia kryminalna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fenomenologa ż, fenomenologo m

przym. fenomenologico

przysł. fenomenologicamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. fenomeno + -logia

uwagi:

źródła: