facunditas
facunditas (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wymowność, łatwość mówienia[1]
- (1.2) gadatliwość
- odmiana:
- (1) facunditas, ~ātis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik facunditās facunditātēs dopełniacz facunditātis facunditātum celownik facunditātī facunditātibus biernik facunditātem facunditātēs ablatyw facunditāte facunditātibus wołacz facunditās facunditātēs
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) facundia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 252.