facundia (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wymowność, łatwość mówienia[1]
(1.2) gadatliwość
odmiana:
(1) facundi|a, ~ae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) facunditas
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. facundus
przysł. facunde
rzecz. facunditas ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. facundus
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 252.