gadatliwość (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tych, którzy gadatliwi
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) gadatliwość + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gadulstwo, rozmowność, wielomówność, elokwencja
antonimy:
(1.1) małomówność, milkliwość, milczkowatość, mrukowatość, burkliwość
hiperonimy:
(1.1) wada
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gadka ż, gadanina ż, gadulstwo n, gaduła m/ż, gadułka m/ż, gadacz m, gadaczka ż, gadanie n
czas. gadać ndk., gadulić ndk.
przym. gadatliwy, gadulski
wykrz. gadu-gadu, gadanie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. gadatliwy + -ość
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „gadatliwość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Hasło „gadatliwość” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.