ezoteryczność (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɛzɔtɛˈrɨʧ̑nɔɕʨ̑], AS[ezoteryčność], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tajemniczość, sekretność; dostępność i zrozumiałość tylko dla wtajemniczonych lub wybranych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) egzoteryczność, popularność
hiperonimy:
(1.1) niezrozumiałość, tajemniczość
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ezoteryka ż, ezoteryzm m, ezoteryk m, ezoteryczka ż
przym. ezoteryczny
przysł. ezoterycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „ezoteryczność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.