ejer

ejer (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈαjɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) właściciel

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) = eje → posiadać

odmiana:

(1.1) en ejer, ejeren, ejere, ejerne

przykłady:

(1.1) Kattens ejer forsøgte at pacificere dyret, som var gået amok. → Właściciel kota usiłował uspokoić zwierzę, które wpadło w szał.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) indehaver

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. eje

rzecz. ejerinde w, eje n, ejendom w

związki frazeologiczne:

medejer → współwłaściciel

etymologia:

uwagi:

źródła: