dybać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈdɨbaʨ̑], AS[dybać]
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) czyhać, czatować na kogoś lub na coś
odmiana:
przykłady:
(1.1) Chcąc się uspokoić i całkowicie wykluczyć przynajmniej ten obłędny pomysł, że ktoś na nią dybie, jeszcze raz uważnie rozejrzała się wokół siebie[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) dybać na czyjeś życie
synonimy:
(1.1) nastawać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dybanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Piotr Krawczyk, Plamka światła, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.