docent

docent (język polski)

wymowa:: IPA: [ˈdɔʦ̑ɛ̃nt], AS: [docẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) eduk. stanowisko dydaktyczne w instytucjach naukowych i w szkolnictwie wyższym

(1.2) eduk. osoba zajmująca stanowisko docenta (1.1)

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	docent	docenci
dopełniacz	docenta	docentów
celownik	docentowi	docentom
biernik	docenta	docentów
narzędnik	docentem	docentami
miejscownik	docencie	docentach
wołacz	docencie	docenci

przykłady:: (1.2) Te same zasady, dotyczące wyboru i odwoływania nauczycieli, będą stosowane do profesorów, docentów i asystentów uniwersyteckich na wydziałach teologii katolickiej […]^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) docentura, skr. doc.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. docentura ż

forma żeńska docentka ż

przym. docencki

związki frazeologiczne:

etymologia:: niem. Dozent < łac. doceo → uczę^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

białoruski: (1.1) дацэнт m, дацэнтура ż; (1.2) дацэнт m
fiński: (1.1) dosentti
interlingua: (1.1) docente
słowacki: (1.2) docent m
węgierski: (1.2) docens

źródła:

↑ Konkordat Polski ze Stolicą Apostolską 1925
↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 51.

docent (język angielski)

wymowa:: bryt. IPA: /ˈdəʊ.sənt/; amer. IPA: /ˈdoʊ.sənt/; ^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pouczający

rzeczownik

(2.1) amer. eduk. wykładowca (określenie wykładowcy na niektórych amerykańskich uniwersytetach)

(2.2) amer. przewodnik (po muzeum, galerii, zabytku, itp.)

(2.3) rzad. eduk. docent (stanowisko uniwersyteckie poniżej profesora, istniejące w części krajów europejskich)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: łac. docens → uczący < łac. doceo → uczę

uwagi:

źródła:

docent (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) wykładowca

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	docent	docenti
dopełniacz	docenta	docentů
celownik	docentovi / docentu	docentům
biernik	docenta	docenty
wołacz	docente	docenti
miejscownik	docentovi / docentu	docentech
narzędnik	docentem	docenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:: Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz czeski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.