dobitnie

dobitnie (język polski)

wymowa:

IPA: [dɔˈbʲitʲɲɛ], AS: [dobʹitʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…

​

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) stanowczo i jasno, często głośno i w obrazowy sposób

odmiana:

przykłady:

(1.1) Wiktor dobitnie wyraził swój sprzeciw.

(1.1) Trybunał Konstytucyjny jak i sądy administracyjne dobitnie podkreślały w swych orzeczeniach zasadę samodzielności jednostek samorządu terytorialnego i jej ochronę prawną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dosadnie, stanowczo, wymownie, wyraziście, bez cienia wątpliwości

antonimy:

(1.1) dwuznacznie, niejasno, niezdecydowanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dobijanie n, dobitność ż

przym. dobitny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) distinctly, forcibly, pointedly, emphatically
• interlingua: (1.1) emphaticamente, expressemente
• węgierski: (1.1) határozottan

źródła: