divo (język hiszpański) edytuj

wymowa:
IPA['di.βo]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. boski, cudowny, wspaniały

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) bóstwo
(2.2) idol, gwiazdor
odmiana:
(1) lp divo m, diva ż; lm divos m, divas ż
(2) lm divos
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. diva
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. divus
uwagi:
źródła:

divo (język portugalski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. boski

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) bóstwo, bóg
(2.2) idol, bóstwo
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) divino
(2.1) deus
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

divo (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) dziko[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. divosť ż, divoch m, divoška ż, divošstvo n
przym. divý, divošský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 112.

divo (język włoski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) (o sławnym aktorze, sportowcu) gwiazdor, bożyszcze[1]
(1.2) książk. bóg, bóstwo

przymiotnik

(2.1) książk. boski
(2.2) znamienity, sławny, wspaniały
(2.3) poet. błyszczący
odmiana:
(1) lp divo; lm divi
(2) lp divo m, diva ż; lm divi m, dive ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. diva ż, divismo m
(1.1) przym. divistico
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.