didaskalia

didaskalia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdʲidaˈskalʲja], AS: [dʹidaskalʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) wskazówki autora, tekst poboczny zawierający objaśnienia dotyczące sposobu wystawienia sztuki

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	didaskalia
dopełniacz	didaskaliów
celownik	didaskaliom
biernik	didaskalia
narzędnik	didaskaliami
miejscownik	didaskaliach
wołacz	didaskalia

przykłady:

(1.1) Początkujący lektor ośmieszył się czytaniem na głos również didaskaliów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. διδασκαλία (didaskalía)

uwagi:

(1.1) zob. też didaskalia w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stage direction
• duński: (1.1) didaskalier lm
• francuski: (1.1) indication ż scénique
• hiszpański: (1.1) acotación ż, didascalia ż
• japoński: (1.1) ト書 (とがき)
• niemiecki: (1.1) Didaskalien lm
• nowogrecki: (1.1) διδασκαλία ż
• rosyjski: (1.1) (сценическая) ремарка ż
• słowacki: (1.1) didaskálie n lm

źródła: