dialektolog

dialektolog (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) jęz. badacz dialektów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dialektolog	dialektolodzy / dialektologowie
dopełniacz	dialektologa	dialektologów
celownik	dialektologowi	dialektologom
biernik	dialektologa	dialektologów
narzędnik	dialektologiem	dialektologami
miejscownik	dialektologu	dialektologach
wołacz	dialektologu	dialektolodzy / dialektologowie

przykłady:

(1.1) Powszechne wśród badaczy współczesnej polszczyzny, także dialektologów, jest przekonanie o dokonującym się w szybkim tempie procesie zanikania gwar na obszarze Polski.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gwaroznawca

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) językoznawca

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dialekt mrz, dialektologia ż

przym. dialektologiczny, dialektalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. dialectologue < franc. dialecte + -logue

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dialectologist
• białoruski: (1.1) дыялектолаг m
• bułgarski: (1.1) диалектолог m
• francuski: (1.1) dialectologue m
• hiszpański: (1.1) dialectólogo m
• niemiecki: (1.1) Dialektologe m
• nowogrecki: (1.1) διαλεκτολόγος m
• portugalski: (1.1) dialetólogo m
• rosyjski: (1.1) диалектолог m
• słowacki: (1.1) dialektológ m
• ukraiński: (1.1) діалектолог m
• włoski: (1.1) dialettologo m

źródła:

dialektolog (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) dialektolog

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dialektologija ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: