czynnie
czynnie (język polski)
edytuj- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) na sposób czynny
- (1.2) angażując się fizycznie
- (1.3) jęz. władając dobrze językiem
- (1.4) będąc stale aktywnym w jakimś zajęciu
- odmiana:
- (1.1-4) czynnie; st. wyższy czynniej; st. najwyższy najczynniej
- przykłady:
- (1.1) Borys nie działał czynnie w podziemiu.
- (1.2) Michał nadal uprawia czynnie piłkę nożną.
- (1.3) Misjonarka władała czynnie sango.
- (1.4) Ilu więźniów czynnie wykonuje swój wyuczony zawód?
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pomagać / przeciwstawiać się / uczestniczyć / wspierać czynnie
- (1.2) odpoczywać / uprawiać / wypoczywać czynnie
- (1.4) czynnie uprawiać zawód
- synonimy:
- (1.1) aktywnie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czyn mrz, czynienie n, czynnik mrz, czynność ż, uczynienie n
- czas. czynić ndk., uczynić dk., poczynać ndk., począć dk.
- przym. czynnościowy, czynny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) actively
- białoruski: (1.2) актыўна
- bułgarski: (1.1) активно
- rosyjski: (1.1) активно
- ukraiński: (1.1) активно
- źródła: