costola

costola (język włoski)

wymowa:

IPA: /ˈkɔ.sto.la/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. żebro

(1.2) grzbiet (książki, noża itp.)

(1.3) bot. nerw, żyłka (liścia)

(1.4) archit. żebro

odmiana:

(1.1-4) lp costola; lm costole

przykłady:

(1.1) È così magro che gli si contano le costole. → Jest tak chudy, że można mu policzyć żebra.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) costa

(1.2) dorso

(1.3) nervatura

(1.4) costolone

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. costa ż, costato m, costiera ż, costolato m, costolatura ż, costoletta ż, costolone m, costone ż

czas. costeggiare

przym. costale, costiero, costolato

związki frazeologiczne:

avere qualcuno alle costole → mieć kogoś na karku

spianare le costole a qualcuno → porachować komuś kości

stare / mettersi alle costole di qualcuno → nie opuszczać kogoś na krok

nascere / discendere / venire dalla costola di Adamo → pochodzić z dawnej szlachty

etymologia:

łac. costŭla < zdrobn. łac. costa

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Części ciała

źródła: