conocny

conocny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający miejsce każdej nocy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	conocny		conocna	conocne	conocni	conocne
dopełniacz	conocnego		conocnej	conocnego	conocnych
celownik	conocnemu		conocnej	conocnemu	conocnym
biernik	conocnego	conocny	conocną	conocne	conocnych	conocne
narzędnik	conocnym		conocną	conocnym	conocnymi
miejscownik	conocnym		conocnej	conocnym	conocnych
wołacz	conocny		conocna	conocne	conocni	conocne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Częste, conocne awantury wpłynęły na decyzję burmistrza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. conocność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. co- + nocny

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) штоночны
• niemiecki: (1.1) allnächtlich
• rosyjski: (1.1) еженощный
• ukraiński: (1.1) щонічний

źródła: