charakterlos

charakterlos (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [kaˈʀaktɐˌloːs] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bez charakteru, niegodny

w funkcji przysłówka

(2.1) bez charakteru, niegodnie

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der charakterlose ein charakterloser charakterloser	die charakterlose eine charakterlose charakterlose	das charakterlose ein charakterloses charakterloses	die charakterlosen charakterlosen charakterlose
Gen.	słaba mieszana mocna	des charakterlosen eines charakterlosen charakterlosen	der charakterlosen einer charakterlosen charakterloser	des charakterlosen eines charakterlosen charakterlosen	der charakterlosen charakterlosen charakterloser
Dat.	słaba mieszana mocna	dem charakterlosen einem charakterlosen charakterlosem	der charakterlosen einer charakterlosen charakterloser	dem charakterlosen einem charakterlosen charakterlosem	den charakterlosen charakterlosen charakterlosen
Akk.	słaba mieszana mocna	den charakterlosen einen charakterlosen charakterlosen	die charakterlose eine charakterlose charakterlose	das charakterlose ein charakterloses charakterloses	die charakterlosen charakterlosen charakterlose
stopień wyższy (Komparativ) charakterloser- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der charakterlosere ein charakterloserer charakterloserer die charakterlosere eine charakterlosere charakterlosere das charakterlosere ein charakterloseres charakterloseres die charakterloseren charakterloseren charakterlosere Gen. słaba mieszana mocna des charakterloseren eines charakterloseren charakterloseren der charakterloseren einer charakterloseren charakterloserer des charakterloseren eines charakterloseren charakterloseren der charakterloseren charakterloseren charakterloserer Dat. słaba mieszana mocna dem charakterloseren einem charakterloseren charakterloserem der charakterloseren einer charakterloseren charakterloserer dem charakterloseren einem charakterloseren charakterloserem den charakterloseren charakterloseren charakterloseren Akk. słaba mieszana mocna den charakterloseren einen charakterloseren charakterloseren die charakterlosere eine charakterlosere charakterlosere das charakterlosere ein charakterloseres charakterloseres die charakterloseren charakterloseren charakterlosere
stopień najwyższy (Superlativ) charakterlosest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der charakterloseste ein charakterlosester charakterlosester die charakterloseste eine charakterloseste charakterloseste das charakterloseste ein charakterlosestes charakterlosestes die charakterlosesten charakterlosesten charakterloseste Gen. słaba mieszana mocna des charakterlosesten eines charakterlosesten charakterlosesten der charakterlosesten einer charakterlosesten charakterlosester des charakterlosesten eines charakterlosesten charakterlosesten der charakterlosesten charakterlosesten charakterlosester Dat. słaba mieszana mocna dem charakterlosesten einem charakterlosesten charakterlosestem der charakterlosesten einer charakterlosesten charakterlosester dem charakterlosesten einem charakterlosesten charakterlosestem den charakterlosesten charakterlosesten charakterlosesten Akk. słaba mieszana mocna den charakterlosesten einen charakterlosesten charakterlosesten die charakterloseste eine charakterloseste charakterloseste das charakterloseste ein charakterlosestes charakterlosestes die charakterlosesten charakterlosesten charakterloseste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Charakterlosigkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: