Wikisłownik

chabeta

chabeta (język polski)

edytuj
 
chabeta (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. lekcew. lichy, chudy koń[1][2]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikchabetachabety
dopełniaczchabetychabet
celownikchabeciechabetom
biernikchabetęchabety
narzędnikchabetąchabetami
miejscownikchabeciechabetach
wołaczchabetochabety
przykłady:
(1.1) Starej chabecie niewiele już zostało.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) szkapa, rosynant, st.pol. myrcha
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) koń
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma męska chabet mzw
zdrobn. chabetka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. chabet + -a
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑   Hasło „chabeta” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑   Hasło „chabeta” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=chabeta&oldid=8167308”