кляча

кляча (język białoruski)

кляча (1.1)

transliteracja:: klâča

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pogard. szkapa, chabeta^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:: (1.1) конь

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Hasło „chabeta” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 53.

кляча (język rosyjski)

кляча (1.1)

transliteracja:: klâča

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szkapa, chabeta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:: zobacz też: Indeks:Rosyjski - Fałszywi przyjaciele

źródła:

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=кляча&oldid=8237395”