boński (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbɔ̃j̃sʲci], AS[bõĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.rozs. artyk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) od Bonn
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) To utwór napisany przez bońskiego, zupełnie już głuchego, geniusza w Linzu, jesienią 1812 roku[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bończyk mos, Bonn n, bonka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wojciech Nentwig, Polska Głos Wielkopolski, 06/01/2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.