bluźnierca

bluźnierca (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, kto bluźni; osoba urągająca świętościom

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bluźnierca	bluźniercy
dopełniacz	bluźniercy	bluźnierców
celownik	bluźniercy	bluźniercom
biernik	bluźniercę	bluźnierców
narzędnik	bluźniercą	bluźniercami
miejscownik	bluźniercy	bluźniercach
wołacz	bluźnierco	bluźniercy
depr. M. i W. lm: (te) bluźnierce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obrazoburca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bluźnienie n, bluźnierstwo n

czas. bluźnić ndk., zbluźnić dk.

przym. bluźnierczy

przysł. bluźnierczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) blasphemer
• białoruski: (1.1) блюзнер m, богазневажальнік m
• duński: (1.1) blasfemiker w
• francuski: (1.1) blasphémateur m
• hiszpański: (1.1) blasfemo m
• nowogrecki: (1.1) βλάσφημος m
• rosyjski: (1.1) богохульник m
• ukraiński: (1.1) блюзнір m
• węgierski: (1.1) istenkáromló
• włoski: (1.1) blasfemo m

źródła: