blokować (język polski) edytuj

 
mężczyzna blokuje (1.1) koło
 
bydło blokuje (1.2) przejazd
wymowa:
IPA[blɔˈkɔvaʨ̑], AS[blokovać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) uniemożliwiać ruch
(1.2) uniemożliwiać wykonanie czegoś
(1.3) scalać coś mniejszego w większe grupy
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Nie blokuj przejścia!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. blokowy mos, blokowanie n, blok m, blokada ż, bloczek m, blokowisko n, zablokowanie m
czas. zablokować dk., zablokowywać ndk., zblokować dk.
przym. blokowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: