bić w dzwony na trwogę

bić w dzwony na trwogę (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲid͡ʑ ˈv‿d͡zvɔ̃nɨ na‿ˈtr̥fɔɡɛ], AS: [bʹiʒ́ v‿ʒvõny na‿tr̦foge], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• denazal.• udźw. międzywyr.• przyim. nie tw. syl.• zestr. akc.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) ostrzegać przed niebezpieczeństwem, uprzedzać o groźnej sytuacji wymagającej działania, wzywać do czujności

odmiana:

(1.1) zob. bić, „w dzwony na trwogę” nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bić na alarm, dzwonić na trwogę, uderzać na trwogę, strzelać na trwogę

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) біць трывогу
• rosyjski: (1.1) бить тревогу
• ukraiński: (1.1) бити тривогу, бити на сполох, бити на ґвалт

źródła: