bezprzyczynowy

bezprzyczynowy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nie mający przyczyny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezprzyczynowy		bezprzyczynowa	bezprzyczynowe	bezprzyczynowi	bezprzyczynowe
dopełniacz	bezprzyczynowego		bezprzyczynowej	bezprzyczynowego	bezprzyczynowych
celownik	bezprzyczynowemu		bezprzyczynowej	bezprzyczynowemu	bezprzyczynowym
biernik	bezprzyczynowego	bezprzyczynowy	bezprzyczynową	bezprzyczynowe	bezprzyczynowych	bezprzyczynowe
narzędnik	bezprzyczynowym		bezprzyczynową	bezprzyczynowym	bezprzyczynowymi
miejscownik	bezprzyczynowym		bezprzyczynowej	bezprzyczynowym	bezprzyczynowych
wołacz	bezprzyczynowy		bezprzyczynowa	bezprzyczynowe	bezprzyczynowi	bezprzyczynowe
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nieuzasadniony, bezpodstawny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezprzyczynowość ż

przysł. bezprzyczynowość

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) causeless
• białoruski: (1.1) беспрычынны
• niemiecki: (1.1) grundlos
• nowopruski: (1.1) betikslis
• rosyjski: (1.1) беспричинный
• ukraiński: (1.1) безпричинний

źródła: