bezprzyczynowość

bezprzyczynowość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɛspʃɨt͡ʃɨ̃ˈnɔvɔɕt͡ɕ], AS: [bespšyčỹnovość], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha to, tego co nie ma przyczyny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bezprzyczynowość
dopełniacz	bezprzyczynowości
celownik	bezprzyczynowości
biernik	bezprzyczynowość
narzędnik	bezprzyczynowością
miejscownik	bezprzyczynowości
wołacz	bezprzyczynowości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przyczyna ż

przym. bezprzyczynowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• sanskryt: (1.1) अकारण

źródła: