bezpodstawny

bezpodstawny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɛspɔtˈstavnɨ], AS: [bespotstavny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieuzasadniony, niesłuszny, nie mający słusznych podstaw

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezpodstawny		bezpodstawna	bezpodstawne	bezpodstawni	bezpodstawne
dopełniacz	bezpodstawnego		bezpodstawnej	bezpodstawnego	bezpodstawnych
celownik	bezpodstawnemu		bezpodstawnej	bezpodstawnemu	bezpodstawnym
biernik	bezpodstawnego	bezpodstawny	bezpodstawną	bezpodstawne	bezpodstawnych	bezpodstawne
narzędnik	bezpodstawnym		bezpodstawną	bezpodstawnym	bezpodstawnymi
miejscownik	bezpodstawnym		bezpodstawnej	bezpodstawnym	bezpodstawnych
wołacz	bezpodstawny		bezpodstawna	bezpodstawne	bezpodstawni	bezpodstawne

przykłady:

(1.1) Zwrot przedmiotu odwołanej darowizny powinien nastąpić stosownie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu.

(1.1) Właśnie dlatego, że jestem z tą szkołą duchowo związany, nie jestem skory do bezpodstawnego krytykanctwa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bezpodstawne oskarżenie

synonimy:

(1.1) nieusprawiedliwiony, nieuzasadniony, bezzasadny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezpodstawność ż

przysł. bezpodstawnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) groundless, unsubstantiated, unfounded
• arabski: (1.1) باطل
• białoruski: (1.1) беспадстаўны, безгрунтоўны
• bułgarski: (1.1) безпочвен
• czeski: (1.1) bezpodstatný, bezdůvodný
• duński: (1.1) grundløs
• francuski: (1.1) injustifié, infondé, gratuit
• hiszpański: (1.1) infundado, injustificado
• niemiecki: (1.1) unbegründet, grundlos
• norweski (bokmål): (1.1) grunnløs, grunnlaus
• norweski (nynorsk): (1.1) grunnlaus
• nowogrecki: (1.1) αβάσιμος
• rosyjski: (1.1) безосновательный, беспочвенный, необоснованный
• ukraiński: (1.1) безпідставний
• węgierski: (1.1) alaptalan
• włoski: (1.1) malfondato

źródła: