bestemmelse

bestemmelse (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) praw. przepis, rozporządzenie

(1.2) ustalenie

(1.3) przeznaczenie

odmiana:

(1) en bestemmelse, bestemmelsen, bestemmelser, bestemmelserne

przykłady:

(1.2) Bestemmelse af dødsårsagen var i dette tilfælde umulig. → Ustalenie przyczyny śmierci było w tym przypadku niemożliwe.

(1.3) Brug maskinen efter dens bestemmelse, ellers mister du garantien. → Używaj maszyny zgodnie z jej przeznaczeniem, bo inaczej stracisz gwarancję.

składnia:

kolokacje:

(1.1) at træffe/overtræde en bestemmelse

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. bestemme

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: