Vollendung
Vollendung (język niemiecki) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ukończenie, zakończenie
- (1.2) uwieńczenie, zwieńczenie, ukoronowanie
- odmiana:
- (1.1-2)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Vollendung die Vollendungen dopełniacz der Vollendung der Vollendungen celownik der Vollendung den Vollendungen biernik die Vollendung die Vollendungen
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Vollenden n, Vollender m, Vollenderin ż
- czas. vollenden
- przym. vollendet
- przysł. vollends
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: