ukoronowanie

ukoronowanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌukɔrɔ̃nɔˈvãɲɛ], AS: [ukorõnovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od ukoronować

(1.2) dzieło lub osiągnięcie będące najważniejszym, najbardziej efektownym lub ostatecznym w czyjejś karierze zawodowej lub w czyimś życiu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ukoronowanie
dopełniacz	ukoronowania
celownik	ukoronowaniu
biernik	ukoronowanie
narzędnik	ukoronowaniem
miejscownik	ukoronowaniu
wołacz	ukoronowanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ukoronowanie kariery

synonimy:

(1.1) zwieńczenie

antonimy:

(1.1) debiut

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ukoronować dk.

rzecz. koronka ż, koronowanie n, koronacja ż, korona ż

przym. koronacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: