Tytan

Tytan (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈtɨtãn], AS: [tytãn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

(1.1) astr. jeden z księżyców Saturna; zob. też Tytan (księżyc) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Tytan
dopełniacz	Tytana
celownik	Tytanowi
biernik	Tytana
narzędnik	Tytanem
miejscownik	Tytanie
wołacz	Tytanie

przykłady:

(1.1) Sonda wykonała zdjęcia Tytana.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tytan mrz/mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. τιταν

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Titan
• arabski: (1.1) تيتان m
• asturyjski: (1.1) Titán m
• duński: (1.1) Titan w
• esperanto: (1.1) Titano
• hiszpański: (1.1) Titán
• japoński: (1.1) タイタン, ティタン
• mongolski: (1.1) Титан
• niemiecki: (1.1) Titan
• rosyjski: (1.1) Титан m

źródła: