κάτοχος

κάτοχος (język nowogrecki)

κάτοχος (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈka.to.xos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) posiadacz

(1.2) znawca, posiadacz wiedzy

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) posiadaczka

(2.2) znawczyni, posiadaczka wiedzy

odmiana:

(1.1-2) M19

(2.1-2) F36

przykłady:

(1.1) Πριν την έναρξη του αγώνα, ο κάτοχος της μπάλας ορίζεται από τον παρατηρητή με κλήρωση. → Przed rozpoczęciem gry, posiadacz piłki jest ustalany przez obserwatora poprzez losowanie.

(1.2) Ο πατέρας μου είναι κάτοχος έξι ξένων γλωσσών. → Mój ojciec zna sześć języków obcych. (dosł. jest znawcą sześciu języków obcych).

składnia:

κάτοχος + D.; κάτοχος + rodzajnik + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. κατοχή

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. κάτοχος

uwagi:

źródła:

κάτοχος (język starogrecki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) posiadacz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. κατέχω

uwagi:

źródła: