Erbe

Erbe (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈɛʁbə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) spadkobierca

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) spadek

(2.2) dziedzictwo

(2.3) spuścizna

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Erbe	die Erben
dopełniacz	des Erben	der Erben
celownik	dem Erben	den Erben
biernik	den Erben	die Erben

(2.1)blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	das Erbe
dopełniacz	des Erbes
celownik	dem Erbe
biernik	das Erbe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Erbengemeinschaft, gesetzlicher Erbe, testamentarischer Erbe, jdn. als Erben einsetzen / jdn. zum Erben bestimmen

(2.2) das Erbe der Menschheit

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Erben n, Erbschaft ż

forma żeńska Erbin ż

czas. erben

przym. erblich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: