spuścizna

spuścizna (język polski)

wymowa:

IPA: [spuɕˈt͡ɕizna], AS: [spuśćizna], zjawiska fonetyczne: zmięk.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) to, co zostaje w spadku po kimś

(1.2) utwory, dzieła autora, który już nie żyje

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	spuścizna	spuścizny
dopełniacz	spuścizny	spuścizn
celownik	spuściźnie	spuściznom
biernik	spuściznę	spuścizny
narzędnik	spuścizną	spuściznami
miejscownik	spuściźnie	spuściznach
wołacz	spuścizno	spuścizny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. puścizna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. puszczanie n, puszczenie n, spust m, puszczalstwo n, puścizna ż, dopuszczenie n, dopuszczanie n

czas. puszczać ndk., dopuszczać ndk., upuszczać ndk., spuszczać ndk., spuścić dk., wypuszczać ndk., wypuścić dk.

przym. puszczalski, spustowy

przysł. spustowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) спадчына ż
• kaszubski: (1.1) spôdkòwizna ż
• węgierski: (1.1) hagyaték; (1.2) hagyaték
• włoski: (1.1) eredità ż, retaggio m

źródła: