уласнік (język białoruski) edytuj

transliteracja:
ulasnìk
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) właściciel[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Уласнік мае права валодаць, карыстацца і распараджацца маёмасцю як аднаасобна, так і сумесна з іншымі асобамі[2]. → Właściciel ma prawo władać, korzystać i rozporządzać mieniem zarówno jednoosobowo, jak i wspólnie z innymi osobami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. уласнасць ż
forma żeńska уласніца ż
przym. уласны, уласніцкі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Wyraz należy do grupy białoruskich wyrazów zaczynających się literą „у”, które w niektórych sytuacjach, kiedy słowo następuje bezpośrednio po wyrazie kończącym się samogłoską, pisane są od litery „ў”.
źródła:
  1.   Hasło „уласнік” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
  2. art. 44 Konstytucji Republiki Białoruś z 1994 r.