уласніца (język białoruski) edytuj

transliteracja:
ulasnìca
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) właścicielka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. уласнасць ż
forma męska уласнік m
przym. уласны, уласніцкі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Wyraz należy do grupy białoruskich wyrazów zaczynających się literą „у”, które w niektórych sytuacjach, kiedy słowo następuje bezpośrednio po wyrazie kończącym się samogłoską, pisane są od litery „ў”.
źródła:
  1.   Hasło „уласніца” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.