начальнік (język białoruski) edytuj

transliteracja:
načalʹnìk
wymowa:
naczàlnik
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kierownik
(1.2) przełożony
odmiana:
D. начальніка C. начальніку B. начальніка N. начальнікам Ms. аб начальніку
przykłady:
(1.1) Начальнік загадаў прынесці ўсе дакументы.Kierownik kazał przynieść wszystkie dokumenty.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) кіраўнік, загадчык
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. начальства n, начальстваванне n
czas. начальстваваць
przym. начальніцкі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: